Koncepcja formułowania celów w dziedzinie planowania, będąca zbiorem pięciu postulatów dotyczących cech, którymi powinien się charakteryzować poprawnie sformułowany cel:
S – skonkretyzowane (specific) – działanie zawiera odpowiedź na pytania: co się chce osiągnąć i gdzie, jaki jest powód realizacji działania oraz kto to zrobi;
M – mierzalne (measurable) – działanie ma określone spodziewane efekty oraz miary kontroli ich osiągnięcia;
A – osiągalne (achievable) – działanie ma przypisane odpowiednie środki finansowe i możliwości prawne do ich realizacji, a otoczenie społeczne pozwala na jego wykonanie;
R – istotne (relevant) – działanie jest adekwatne i ważne dla realizacji celu, jaki założony do osiągnięcia;
T – określone w czasie (time-bound) – działanie ma określone ramy czasowe realizacji, tj. musi mieć harmonogram wdrożenia (osiągnięcia celu), dla którego został opracowany.
Obszar lądu i morza składający się z jednego lub wielu sąsiadujących ze sobą dorzeczy wraz ze wszystkimi rodzajami wód, w tym rzecznych, jeziornych, zbiornikowych, a także przybrzeżnych i przejściowych oraz podziemnych. Ma charakter administracyjny w gospodarowaniu wodami.
Część obszaru dorzecza, która została wyodrębniona na podstawie kryterium hydrograficznego na potrzeby zarządzania zasobami wodnymi. Granice regionów wodnych są podstawą wydzielania regionalnych zarządów gospodarki wodnej i nie pokrywają się z obszarami jednostek administracyjnych
Podstawowa jednostka planistyczna gospodarki wodnej, obejmująca wody powierzchniowe takie jak:
Kryterium wyznaczenia jednolitej części wód opiera się na jej jednolitej charakterystyce pod względem fizycznym, chemicznym i hydromorfologicznym na całym swoim odcinku lub obszarze.